Багъалы редакция!

Дунияда этилген аманлыкъланы кёбюсюню баш чуруму ичкичилик болгъаны хакъды. Эртделеде мен да тартыучан эдим. Кюнлени биринде Уллу Аллах мени тюшюндюрюрча бир ишге тюбетди да, андан сора ичкини къоюб олтурдум. Ма ол хапарымы къагъытха тюшюрюб, сизге джибереме. Басмаласагъыз бек разы боллукъма. Салам бла, Тобаланы Къайытбий (тукъумуму, атымы тюрлендириб джазама).

 

БОМЖ

«Дунияны башына Ибилисден, шайтандан кирли джан джаратылмагъанды. Аракъы, чагъыр, сыра деген затла шайтанны ичинден чыкъгъан кир сууладыла. Аланы ичгенлеге Аллахны налаты болсун!» –

деучен эди къарт атам.

Не джашырыу, мен ичкичи болуб кетмесем да, аракъы ичер керекли къалмагъанма. Айтмаз сёзюмю айтыб, этмез ишими этиб, эшитмез сёзюмю эшитиб, бёлек кере айыблы болгъанма.

Бир къачхы сууукъ кюн, хайт деб тартханчыгъым да бар, орамда бара тургъанлайма, джолну къыйырында къабыргъасындан джатыб тургъан бир арыкъ адамны кёрдюм. Юсю, бети, къоллары кир, кёнчеги да «суу джугъу» эди. Къатына джууукъ барыб, ийилиб бетине джити къарагъанымда, андан аракъы, сарысмакъ, «адам кир» бир-бирлерине къошулгъан бир джаханим ийис бурнума урду. Ёрге тургъузургъа джийиргендим, болушмай кетерге да Аллахдан къоркъдум. Хурджунумдан телефонуму алыб милициягъа ким болгъанымы билдире: «Сау-шау эсе да, джол джанында бир адам, джатыб турады…», - деб, болушлусуча хапар айтдым. «Кетиб къалма биз джетгинчи…», - деген ауаз чыкъды телефондан. 10-15 минут чакълыны сакълаб турдум. Милиция шартлары болгъан УАЗ машина келиб тохтады да, ичинден бир орта сюекли субай абычар бла эки сержант тюшдюле. Ол сержантланы бири, ат ашагъан айюча, бир мазаллы, ол бири да бир алашаракъ эди. Милиционерле мени бла саламлаша, ол джатханнга эс бурдула. Мен да ичгеними билдирмезге излеб, кесими къатдырыргъа кюрешеме. Абычарны: «Да бу быягъыды да… Сауду. Эсириб турады. Адамдан хайуан болгъан къыйынлы…», - деген ауазы чыкъды.

- Да мен бара барайым, сора… – деб, кете тебредим.

- Нек кетесе? Тур былай бир кесек… – деб, ол абычар джол таба бурулуб, келе тургъан «кюбюрюню» башы ачыкъ болгъан бир «Газелни» тохтатды. Барыб аны шофёруна неле эсе да айтды да, ол онгсунмаса да, машинасын джолну къыйырына къысыб сала, кабинадан тюшюб, машинаны арт джанында бортун ачды. Ангыладым бу эсирген кирлини машинаны «кюбюрюне» салыргъа керек болгъанын. Милицияла да, ол шофёр да бир-бирлерине къарашдыла… Мен джанлай тебредим.

- Къайры бараса?! Сен ичирген болурса бу джазыкъгъа. Башлагъан эсенг, ишни ахырына дери джетдир, - деб ол алаша сержант джетиб мени билегимден тутду.

- Мен ол кирли бомжгъа тиерик тюлме, – деб къайырланыргъа кюрешдим.

- Къара-къара мынга… Кеси да ичиб тургъаннга ушайды. Болмай эсе муну да экспертизагъа элтейик да, артда бу бомж бла бирге «маймулла» джыйылгъан джерге атарбыз, – деб, ол мазаллы сержант келиб мени билегимден къаты къоллары бла къыса, ызына айланыб, абычаргъа къарады. Мен ычхыналмазлыгъыма ангыладым.

- Давай, шохунгу кёлтюр да, машинагъа ат, – деди ол мазаллы.

- Ол мени шохум тюлдю. Кёлтюрлюк тюлме кирли алкашны, – деб, аякъ тиредим.

- Ты сам такой! Сопротивляешься?! Ну сора, там разберёмся! – деб, мени, токълу тобукъну тутханча, тутуб, элтиб, кеслерини машинаны арт эшиклерин ачыб, ары атды.

Мени тартхан къылыкъчыгъым болса да, ыйлыкъмыш болгъаным амалтын «бедишлик болургъа тебредим» деб, къоркъдум.

Ары чыгъар! Не дей эсегиз да этейим… – деб, кесими джазыкъсындырдым.

- Вот так-то, алкаш. Чыкъ бери! – деб, сюйюмсюз ышарды.

Мен машинадан чыгъыб, ол бомжну къатына бардым. Тиерге тамам джийиргендим. Башыма себеб излеб, ышара тургъан абычаргъа къарадым. Абычар ышаргъанын терк къоюб, мени кёрмегенча этиб, ол шофёргъа бурулуб бир затла айтды. Шофёр барыб машинасыны кабинасына минди.

- Кёлтюр, – деди меннге ол алашаракъ сержант ауазын да базыкъ этдирирге кюреше.

Не этерик эдим, чотну къолай болмагъанын ангылаб бомжгъа ийилдим. Юсюнде куртка кибигинден эки къолум бла тутуб, ёрге тартдым. Бомж къыл-къыяр кибик болса да, джерден алай дженгил айырылыргъа унамады. Къысхасыча айтыргъа, тутушханча эки къолум бла да белинден тутуб, къучагъыма къысаргъа керек болдум. Джарты-къурту джюлюннген кир джаягъы джаягъыма тие, силегейлери да бойнума джагъыла, джаханим ийиси да ёпкелерими джик-джигине дери синге, къусарым келе, «Газелни» арт джанына келтирдим. Андан ары аны машинаны «кюбюрюне» атаргъа къарыуум джетмей сюелдим. Ол абычар:

- Давай-давай, энди тобукъгъа ал да, кёлтюр да кузовгъа сал, – деди.

Тышымдан джукъ айтыргъа мадарым болмаса да, ичимден: «Амандан давай-давай болгъун!» – дей, джаны сау «мыллыкны» «мылы» болгъан эки бут арасына тобугъуму киргизиб, ахыр кючюмю салыб, сора «кюбюрге» атдым.

- Молодец, алкаш! «Суугъа кирсенг, чыкъдан ырыслама», дейдиле. Ты теперь в полном этом самом… Энди, кесинг да ары мин да олтур!– деб буйрукъ берди абычар.

- Мен не этгенме? Кимге заран салгъанма? Джиберигиз да къоюгъуз… Айтханыгъызны этдим да… – дедим.

- Айтханыбызны иги этиб бошамагъанса! Энди, бу шохунгу «маймулла» джыйылыучу джерге элтиб салсанг, ол заманда не джиберирбиз, не къалырбыз сени… – деб, ол мазаллы сержант сырт джанымдан келиб, бир къолу бла джалкъамдан, бир къолу бла да белимде белибауумдан тутуб, кёлтюрюб, бомжну къатына атды.

- Ёлюб-зат къалмасын, къарай бар! – деб абычар да буйрукъ бере, барыб кеслерини машинагъа минди. Ол алашаракъ сержант да аны къатына олтуруб, машинаны джюрютюрге хазыр болду. Ол мазаллы сержант да бомж бла мен кюбюрюнде барлыкъ машинаны кабинасына мине башлаб: «Хей, алкаш, къачама-зат десенг, джетиб тутуб, чатынгы бир-биринден айырлыкъма! Башынгы бери кёргюзме! Ангыладынгмы?! Поехали! – деб, кабинагъа минди. Аллында биз барабыз. Ызыбыздан да ол милиция УАЗ-ик келеди. Машина чайкъай тебрегенинде, сыртындан джатыб баргъан бомж бир затланы мурулдай тебреди. Бир кёзюуде: «Ёлеме, бир джукъчукъ… ёлеме бир джукъчукъ… бир бусурман бар эсегиз… - деб джылагъан маталлы эте, джазыкъсынмакълыкъгъа тыйыншлы бир ауазны чыгъара да келди.

- Амандан ёлгюн! Сени джазыкъсынама деб, башым палахха къалды… – дей, мен да бир къолум бла машинаны ачыкъ «кюбюрюню» баш джанындан къадалыб, бир къолум бла да бомжну кир курткасындан тутуб, чёгелеб барама. Мени бу болумда бара тургъанымы бир таныш-таныкъ кёрюб къояды деб асыры ыйлыкъгъандан, машинаны «кюбюрюню» полунда бир тешикчик болса, ары кириб кетерча болама.

Келтирдиле милицияла келтириучю джерлерине. Мен биягъы абычарны буйругъуна амалсыздан бойсуна, биягъы бомжну машинаны «кюбюрюнден» тарт-соз этиб бери алыб, имбашыма салыб, тебредим. бомжну мылы кёнчеги джаягъымы, бойнуму мылы эте, бурнума ургъан ийиси ойсуратыргъа джетдире, кючден бла бутдан «маймулла» джыйылыучу джерге элтдим. Сени джауунг да алайгъа кирсин… Биягъы бомжну: «Ёлеме, бир джукъчукъ, ёлеме бир джукъчукъ… Бир бусурман бар эсегиз…» – деген ауазы бек тунакы эшитиле эди.

Башымы алыб ол джаханим джерден бери чыкъгъанымда, ол биягъы абычар кесине чакъырыб:

- Энди ангыладынгмы биз къаллай инсанла бла ишлерге керек болгъаныбызны? Ма ол бомж сенден, менден эсе онглу джаш эди. Кандидат наук эди. А в кого он превратился… Сен да къой ичкини, артынг ма алай болгъунчу. Аракъыны джыкъгъан адам туумагъанды дуниягъа. Энди, биягъы «Газелни» кюбюрюне мин да, шофёргъа айтханма, ол сени юйюнге дери атар. Тас бол кёзюмден, – деди. Мен да: «Сау болугъуз, дерс бергенигиз ючюн, башыма бош этгенигиз ючюн…» – дедим. Мен да кете башлагъанлай, ол алаша сюекли сержант «маймулла» джыйылыучу мекямдан терк чыгъыб, абычарны къатына келиб: «Ёлдю да къалды ол бомж», – деди.

Барама машинаны кюбюрюнде. «Ёлеме, бир джукъчукъ, ёлеме бир

джукъчукъ… Бир бусурман бар эсегиз…» – деген, сарын салгъанча, ол къыйынлы ауаз къулагъыма келеди.

Юйге джетгенлей, кийимлерими да тешмегенлей ваннагъа кириб, башымдан сууну бошлагъанма. Сапынны аямай джагъама… Кёзлерими къысыб: «Бюгюнден сора ичерик тюлме! Бюгюнден сора ичерик тюлме!» – деб ичимден ант этеме.

Къарт атамы сыфаты кёз аллыма келеди. Ол меннге джити къараб: «Дунияны башына Ибилисден, шайтандан кирли джан джаратылмагъанды. Аракъы, чагъыр, сыра деген затла шайтанны ичинден чыкъгъан кир сууладыла. Аланы ичгенлеге Аллахны налаты болсун!» – дейди.

 

 

 
{jcomments}