Бу арт джыллада къуру тау элледе болуб къалмай, республикабызны бирси эллеринде да почталада ишчиле, артыкъсыз да бек почтальонла, джетишмегенден, джаздыргъан газетлерин элчиле заманында алалмай джарсыр ючюн къалмайдыла.

Аны бла байламлы бизни редакциягъа да телефон бла къонгурау этиб, кёб адам соруула бергенлей, письмоларында да джарсыуларын джазгъанлай турадыла.
Барыбыз да билгенден, почталаны ишлери тынч тюлдю. Артыкъсыз да, почтальонлагъа бек къыйынды. Сёз ючюн, пенсияланы эмда бирси кърал тёлеген ачханы, газетлени, журналланы, письмоланы дагъыда ала кибик бирси затланы адамлагъа табдырыуну ауурлугъу асламысына почтальонланы боюнларында болады. Ала уа, джаяулай эллени орамларын аулаб, ауур джюкню да имбашларында кёлтюрюб айланыргъа керек боладыла. Шахарлада бир кесек тынчыракъды ол болум, нек дегенде, почтальон кёб къатлы юйлени бир подъездине кирсе, анда талай фатарны почта ящиклерине салыб, джумушун дженгил тындырыб кетеди. Элледе уа бир кесек къыйыныракъды. Аны юсюне да, почтальонланы джумушлары, борчлары ауур болгъанлыкъгъа, иш хакълары аланы къууандырырча тюлдю, аны барыбыз да билирге, ангыларгъа керекбиз. Алай болса да, ол тукъум къыйын болумлада да эрикмей, арымай-талмай, кёб джылланы узагъында къаджыкъмай ишлеген почтальонларыбыз да бардыла.
Аланы бириди Адыге-Хабль районда Садовое элни почтальону Андриевская Надежда Георгиевна да.
Ол элде орта школну тауусхандан сора училищеге окъургъа киргенди. Училищени джетишимли бошагъандан сора, гитчеликден бери газет окъургъа сюйген, элчилерине халал джумуш этерге талпымакълыгъы болгъан шартлары почтада ишлерге анга эшик ачханды. Андриевская Надежда 1989-чу джылдан бери почтальон болуб ишлейди. Бюгюнлюкде ауур болса да, ол ишин бек сюеди. Эм баш нюзюрю уа элчилерин разы этиудю.
– Отуздан аслам джылны ишлейме элибизде почтада. Адамланы почтаны джумушу бла баджарыу мени иш борчумду. Аны тышында да элчилерими бек сюеме, аланы разы этиу меннге кесим кесиме салгъан эм уллу адамлыкъ борчумду. Ишими бек сюйеме. Аны ючюн болур, арыб юйге келсем да, ишими тамамладыммы, кечикдирмей адамлагъа табдырдыммы экен деб, кесиме соруула бере, сора джумушуму толу баджаргъанымы кёрсем, санларым дженгил боладыла, арыгъаным да тас болуб кетеди, джюрегим да басылады. Алайсыз болмайды. Элчилерим келликди деб ышаныб, мени аллымы сакълаб турадыла – кими газетин, кими пенсиясын, кими да ашыгъыб хапар сакълагъан адамындан письмосун. Аны айтханым, юйюмде кесими амалсыз джумушум бар эсе да, эм алгъа почтада ишими толу баджарыргъа керекме. Отуз джылым ызына къайтыб иш сайлау джангыдан берилсе, мен, арам-къарам этмей, почтагъа келлик эдим ишлерге. Аны ишексиз билеме. Чырт сокъуранмайма, – деб Надежда Георгиевна джашауун почта бла байлагъанын черте сёлешди.
Алайды да, Андриевская Надежда «Къарачай» газетни да анда джашагъанлагъа хар джыл сайын джаздыргъанлай, аны да заманында табдыргъанлай турады. Ол ишини джууаблылыгъын ангылагъан адамды. Элчилени аллында да сый, бюсюреу табханлай урунады.

БАТЧАЛАНЫ Фатима.